“Zie duurzaamheid niet louter in het licht van compliance en risico. Maar als een kans om je concurrent voor te zijn.”
Door waarde te verengen tot financiële waarde en alles door markten te laten beprijzen, veroorzaken we roofbouw op onze planeet. Duurzaam kapitalisme, daar moeten we naartoe, zegt sustainable finance expert Willem Schramade. Schramade – zelf afkomstig uit de financiële sector – is op 20 mei panellid in de vijfde online Klimaatwerkconferentie, georganiseerd door banken, verzekeraars, vermogensbeheerders en pensioenfondsen. Wees ambitieuzer, is Schramades boodschap aan de sector.
Dit artikel verscheen eerder op NVB.nl
Willem Schramade is verbonden aan de Erasmus Universiteit en adviseur van ondernemingen in sustainable finance en impact investment. Met plezier kijkt Schramade terug op zijn jaren in de financiële sector: “Ik werkte met leuke, slimme en professionele collega’s. Maar de bureaucratie en compliance namen toe en de ruimte voor nieuwe initiatieven nam af. Het werk werd lastig te combineren met mijn onderzoeks- en publicatiewerk en met mijn gezin. Dus ik keek: waar kan ik het meeste verschil mee maken? Binnen één organisatie ben je toch beperkt. Kennis delen en impact maken gaat beter als onderzoeker en zelfstandig adviseur, althans in mijn geval.”
Het loopt spaak bij de toepassing
Schramade: “Het verband tussen duurzaamheid en financieren is: verdienmodellen. Je verdienmodel bepaalt hoeveel je gaat verdienen, hoe je dat gaat doen en dus ook hoe duurzaam je dat kunt doen. Idealiter heb je een verdienmodel dat beter loopt als je duurzamer werkt. Daar adviseer ik ondernemingen onder meer in.”
Een recente opdracht waarvan Schramades hart sneller ging kloppen: “Een blauwdruk neerleggen voor de verbetering van de duurzaamheidsrapportages van een beursgenoteerd Fins bedrijf. Hun laten zien hoe ze dat als káns kunnen zien en daarin voorop kunnen lopen. Daarnaast adviseren hoe ze beter hun lange termijn waarden kunnen sturen, beter lange termijn investeerders kunnen aantrekken en intern beter besluiten kunnen nemen. Een mix van denk- en doewerk dus. Waarbij ik graag aansluit op bestaande methodes. Wat dat laatste betreft: dat ontbreekt nogal eens bij financiële instellingen. De ambities zijn er vaak wel. Maar het loopt nogal eens spaak bij de toepassing. Organisaties moeten rekening houden met de wijze waarop de werkvloer beslissingen neemt. Duurzaamheidsintegratie vraagt om echte samenwerking tussen duurzaamheidsprofessionals en financiële professionals.”
Wees ambitieuzer
De duurzame ambities van de financiële sector zijn oprecht, vindt Schramade: “De sector loopt wereldwijd ook voorop in die ambities. Zo tekenden tientallen banken, verzekeraars, vermogensbeheerders en pensioenfondsen anderhalf jaar geleden het Klimaatcommitment.”
“Het bewustzijn in de sector is ook enorm toegenomen. Maar het gaat allemaal veel te langzaam. De systemen van de banken en andere financiële partijen zijn er nog niet op ingericht. Duurzaamheid zit ook nog niet verankerd in beoordelingen en rapportages. Die aspecten worden dramatisch onderschat.”
Daarnaast is er nog te weinig kennis over duurzaamheid in de sector, vervolgt Scharmade: “Medewerkers weten vaak niet hoe ze duurzaamheid aan hun eigen rol kunnen koppelen. En ook niet dat ze een eigen verantwoordelijkheid hebben in duurzaamheid. Ik hoor vaak: ‘Nee, dat kan ik niet doen, ik ben daarvoor afhankelijk van een andere afdeling. Of van de overheid of een andere sector.’ Je kunt als individu veel meer doen dan je denkt. Want je bent belegger, consument, medewerker, kiezer… duurzame keuzes maken kan. Tegen organisaties zou ik willen zeggen: zie duurzaamheid niet louter in het licht van compliance en risico. Maar als een kans. Als jij duurzaamheid beter begrijpt dat je concurrent, dan kunt je beter beprijzen en kun je werken naar nieuwe verdienmodellen. Wees ambitieuzer daarin.”
